Naczyniak

Naczyniak jest to niezłośliwy nowotwór, który wywodzi się z bardzo drobnych naczyń krwionośnych zwanych ‘‘włośniczkami“. To w nich dochodzi do nadmiernego rozrostu komórek śródbłonka, czyli komórek wyściełających ścianę naczynia oraz mastocytów. Pomimo, że w większości przypadków nie stanowią one problemu zdrowotnego, często mogą zaburzać estetykę wyglądu. Naczyniaki zazwyczaj pojawiają się u niemowląt i samoistnie znikaja około 12 roku życia, choć mogą występować również w wieku dorosłym.

Istnieją 2 fazy rozwojowe, przez które przechodzą naczyniaki – są to faza proliferacji, czyli rozrostu a także faza inwolucji – zaniku. W trakcie zaniku naczyniaka dochodzido zwłóknienia światła drobnych naczyń.

Naczyniak na skórze – rodzaje

• Naczyniak powierzchowny występuje dość często, nawet u 10 % niemowląt z przewagą występowania u dziewczynek niż u chłopców. Przyjmują postać delikatnie wypukłych punktów o odcieniu czerwono-niebieskim i średnicy około 1-3 mm. Z biegiem upływu lat naczyniaki maleją lub całkowicie znikają, jednak mogą pozostawić delikatne blizny, przebarwienia, bądź teleangiektazje.
• Naczyniak starczy występuje u osób dorosłych. Pojawia się między 30.- 40. rokiem życia i wraz z wiekiem liczba nczyniaków na ciele może wzrastać. Punkty te mają odcień rubinowy i przeważnie średnicę od jednego do kliku milimetrów. Zlokalizowane są najczęściej w okolicy tułowia i kończyn.

W przypadku występowaniu u dzieci, jak i u dorosłych naczyniaków o dużo większym rozmiarze, ważna jest szczegółowa diagnostyka tych zmian, ponieważ mogą one dawać powikłania w postaci zespołu krzepnięcia wewnątrznaczyniowego.

Naczyniak – przyczyny

Nie zostały do końca poznane przyczyny, które powodują powstawanie naczyniaków. Uważa się, że w znacznym stopniu odpowiadają za to zaburzenia genetyczne, a przez to produkcja nieprawidłowych białek w komórkach naczyń. W skutek tego dochodzi do niekontrolowanego i nadmiernego rozrostu tkanek.

Naczyniak – objawy

Naczyniaki przeważnie nie dają żadnych objawów. Niekiedy może dojść do zakażenia, bolesności oraz powstawania blizn, jeśli naczyniak został narażony na uraz mechaniczny i pęknięcie. W przypadku gdy naczyniak umiejscowiony jest w bardzo wrażliwych okolicach, takich jak błony śluzowe, może dochodzić do uporczywych problemów ze wzrokiem, słuchem, bądź oddychaniem, szczególnie u dzieci.

Rozpoznanie naczyniaków powierzchownych nie powinno stanowić problemu dla lekarza dermatologa, bądź lekarza POZ. Jednak naczyniaki mogą również występować na narządach wewnętrznych, co komplikuje diagnozę. Najczęściej naczyniaki występują na wątrobie i nie dają żadnych objawów klinicznych.

Naczyniak wątroby –  jest to łagodny nowotwór wątroby, rozwija się on na skutek nieprawidłowego namnażania się komórek sieci naczyń w organizmie.

W celu rozpoznania naczyniaka wątroby zazwyczaj wykorzystuje się badanie ultrasonograficzne, uzupełnione o tomografię komputerową. W przypadku wątpliwości co do charakteru obserwowanej zmiany, korzysta się z dodatkowych badań obrazowych, takich jak rezonans magnetyczny lub scyntygrafię.

W większości przypadków naczyniaki wątroby nie powoduja żadnych objawów, a obecność ich w organizmie nie stanowi zagrożenia dla zdrowia i życia. Jedynie duże naczyniaki mogą powodować dyskomfort w prawym podżebrzu oraz ból wynikający z ucisku na sąsiadujące narządy, bądź w wyniku zmian zakrzepowych, które powstały w naczyniaku. W znikomych przypadkach obok bólu i dyskomfortu może pojawić się gorączka i ogólne osłabienie organizmu.

Naczyniaki wątroby na ogół nie wymagają żadnego leczenia, jedynie istotna jest regularna kontrola badań obrazowych. Niekiedy naczyniaki o bardzo dużych rozmiarach mogą pęknąć, a przez to krawić do wnętrza jamy brzusznej. W takich przypadkach konieczna jest natychmiastowa operacja. Nie mniej ważną kwestią jest stała kontrola naczyniaków pod okiem specjalisty.