Łuszczyca głowy

Łuszczyca głowy to nawrotowa, przewlekła choroba skóry o charakterze zapalno-proliferacyjnym. Jest jedną z genetycznie uwarunkowanych chorób dotykających ok. 2% populacji. Charakteryzuje się wystąpieniem grudek i łuskowatych blaszek.

Przyczyny łuszczycy głowy

Łuszczyca jest chorobą  autoimmunologiczną,  to oznacza, że w trakcie jej występowania organizm atakuje własne komórki skóry. Łuszczyca głowy pojawia się najczęściej między 10 a 40 rokiem życia.

Do czynników zwiększających ryzyko wystąpienia łuszczycy należą:

  • czynniki genetyczne,
  • ciężkie stany zapalne,
  • stres,
  • zaburzenia hormonalne,
  • niektóre środki farmakologiczne,
  • urazy.

W wyniku zaburzenia prawidłowego działania układu autoimmunologicznego w obszarze skóry głowy zaczyna rozwijać się stan zapalny.

Łuszczyca głowy – objawy

Łuszczyca głowy najczęściej jest wynikiem długotrwałego stresu czy silnej infekcji. Typowym objawem jest świąd i pojawienie się złuszczających się grudek oraz zmian na skórze głowy. Zmiany te mogą prowadzić do powstania tzw. „tarczek” pod którymi znajdują się czerwono-brunatne ogniska, które po podrażnieniu mogą krwawić. Początkowo zmiany są drobne i liczne, a następnie przybierają postać 2-3 cm tarczek. Zmiany skórne w łuszczycy skóry głowy często przechodzą na okolicę czoła, karku oraz okolicę za uszami. Łuszczyca głowy może prowadzić też do powstania zmian w obrębie innych obszarów ciała.

Łuszczyca głowy  – leczenie

Łuszczyca jest chorobą przewlekłą, która pomimo wprowadzania wielu nowych metod terapeutycznych nadal pozostaje chorobą, której leczenie doprowadza do uzyskania remisji, a nie eliminuje jej na stałe. Podstawową formą  leczenia łuszczycy skóry głowy jest stosowanie preparatów miejscowych.  Mają one na celu usunięcie nawarstwionych, złuszczających się elementów naskórka. Aby pozbyć się nawarstwionych łusek, na owłosioną skórę głowy nakłada się oliwkę z kwasem salicylowym. Najlepsze efekty uzyskuje się, kiedy preparat nakłada się na noc owijając głowę ciepłym ręcznikiem i folią. Zabieg ten ma na celu nawilżyć naskórek na tyle, by umożliwić usunięcie martwych elementów bez powodowania ran podczas odrywania się łusek. Kolejny etap leczenia to stosowanie preparatów o działaniu przeciwzapalnym oraz hamującym nadmierne tempo podziałów komórkowych w obrębie naskórka. Są to między innymi: kortykosteroidy, preparaty witaminy D,  dziegieć, czy cygnolina. W ciężkich postaciach łuszczycy skóry głowy niezbędna może być hospitalizacja z zastosowaniem leczenia systemowego, czyli przyjmowania doustnego retinoidów (pochodnych witaminy A), leków immunosupresyjnych czy hydroksymocznika.